AMLAKI EKADASHI VRAT KATHA/
आमलकी एकादशी व्रत कथा
आमलकी एकादशी व्रत कथा
एक दिवस महाराज मांधातानी महर्षि वशिष्टीनां याचना केली की " हे मुनिवर जर तुम्ही माझ्यावर प्रसन्न आहात माझ्या वर कृपा दृष्टी करून मला अस एखाद व्रेत सांगा की ज्यामुळे माझे सर्व प्रकारे कल्याण होईल "
महर्षि वशिष्टीनी त्यास असे सांगितले की "हे राजा, तसे सगळेच व्रत उत्तम आहेत पण आमलकी एकादशी हे व्रत सर्वात उत्तम आहे.फाल्गुन शुक्ल पक्षात येणाऱ्या या आमलकी एकादशी चे व्रत केले तर सगळे पाप नष्ट होतात. मी तुला व्रत कथा सांगतो"
एक वैदिक नावाचे राज्य होते. तेथे सगळ्याप्रकारचे म्हणजे ब्राम्हण, क्षत्रिय, वैश्य आणि शुद्र असे लोक गुणगोवंद्याने राहत होते. तेथे नेहमी वेदांची पूजा होत होती. तेथे कोणी नास्तिक, पापी नव्हत. त्या नगरावर चैत्ररथ नावाचा चंद्रवंशी राजा राज्य करत होता. सगळे नगरवासी भगवान विष्णू चे परम भक्त होते. त्यामुळे सगळे एकादशीचे व्रत नियमितपने करायचे.
प्रत्येक वर्षाप्रमाणे फाल्गुन शुक्ल पक्षातील आमलकी एकादशी आली. त्यादिवशी राजा आणि प्रजेने श्रद्धापूर्वक व्रत केलं. राजा त्याच्या प्रजेसोबत मंदिर मध्ये जाऊन कुंभाची स्थापना करुन धूप दीप नैवेद्य आणि पंचरत्न यांनी आवळ्याची पूजा केली. आणि सर्व लोक प्राथना करू लागले की "हे आमला, तुम्ही ब्रम्हाजी द्वारा उत्पन्न झाले आहात. तुम्ही सगळ्या पापांचा नाश करणारे आहात. तुम्हाला माझा नमस्कार.तुम्ही माझा अर्ध्य स्वीकार करा. तुम्ही रामचंद्र कडून सन्मानित आहात. मी तुम्हाला प्रार्थना करतो कि तुम्ही माझ्या सगळ्या पापांचा नाश करा."
मंदिरामध्ये सर्वांनी रात्री जागरण केले. रात्री तेथे एक शिकारी आला तो अत्यंत पापी होता. तो आपल्या कुटुंबाचे पालन प्राण्यांची हत्या करून करायचा. त्या दिवशी त्याला एकही शिकार भेटली नाही. म्हणून त्याला उपाशी रहाव लागल. भूक आणि तहानेने व्याकूळ होऊन शिकारी मंदिरात गेला. त्याने तेथे रात्र भर जागून एकादशीची व्रत कथा एकली. सकाळी आपल्या घरी जाऊन भोजन केले. काही दिवसानंतर त्या शिकारीची मृत्युं झाली.
आमलकी एकादशीचे व्रत आणि जागरण केल्यामुळे पुढच्या जन्मात त्याचा राजा विदूरथ कडे जन्म झाला. त्याच नाव वसुरथ ठेवलं होत. मोठा झाल्यावर तो चातुरंगिनी सेना आणि धन धान्य भरलेल्या हजार गावाचं रक्षण करत होता. तो तेजा मध्ये सूर्याप्रमाणे कांतीम्ध्ये चंद्राप्रमाणे क्षमामध्ये पृथ्वी सारखा होता. तो अत्यंत धार्मिक सत्यवादी,कर्मवीर आणि विष्णू भक्त होता. प्रजेचं पालन, रोज यज्ञ, दान करणे हे त्याचा नित्य नियम होते. एके दिवशी राजा शिकार करायला वनात गेला आणि रस्ता भटकला. आणि एका वृक्षाखाली झोपून गेला. तेथे थोड्यावेळात काही आदिवासी लोक आले त्याने राजाला बघीतले व त्यांना वाटल की हा तोच राजा आहे ज्याने त्यांना नगराबाहेर काढले आहे आणि त्याच्या कुटुंबाला नष्ट केले. म्हणून ते आदिवासी त्या राज्याला शस्त्राने प्रहर करू लागले. पण ते शस्त्र राजाजवळ जाऊन नष्ट होत होते आणि ते शत्र उलटे आदिवासी केडे वापस येत होते. त्यामुळे आदिवासी घायाळ झाले होते.
थोड्यावेळाने राज्याल जाग आला. त्यावेळेस राज्याच्या शरीरातून एक दिव्य स्त्री उत्पन्न झाली. त्या स्त्री च्या डोळ्यातून लाल अग्नी निघत होती. त्या दिव्य स्त्रीने आदिवासी लोकांना मारून टाकले. राजा जेव्हा उठला तेव्हा त्याने आदिवासीना मेलेले बघून विचार करू लागला की यानां कोणी मारलं. तेव्हा आकाशवाणी झाली ''हे राजा, या संसार मध्ये विष्णू भक्त असलेला तूझी कोण सहायता करेल'' त्या राजाल समजले कि त्याची सहायता कोणी केली.तो आपल्या राज्यात जाऊन सुखपूर्वक राज्य करू लागला.
महर्षि वसिष्ठ बोलले ''हे राजा, असे आमलकी एकादशीचे महत्व आहे.जो व्यक्ती याचे व्रत करेल,तो सगळ्या कार्यात सफल होईल.आणि त्याला विष्णूलोक प्राप्त होईल".
READ MORE:-
No comments:
Post a Comment